Η ιστορία ενός καφενείου: Ζύμωση ιδεών για μια πολιτιστική επανάσταση

Το Cafe Central της Βιέννης ήταν τόπος συνάντησης των ανθρώπων της σκέψης, συνθετών και ανδρών που μπορούσαν να αλλάξουν τον ρουν της ιστορίας της Ευρώπης. Μεταξύ αυτών ήταν ο ψυχολόγος Alfred Adler, ο συνθέτης Gustav Mahler, ο δημοσιογράφος Theodor Herzl “ ο ιδρυτής του Σιωνισμού”, ο Adolph Hitler, που σαν νέος καλλιτέχνης προσπαθούσε να πουλήσει τους πίνακές του στους θαμώνες, ο Vladimir Lenin και Leon Trotsky, που συνωμότησαν να ανατρέψουν την δυναστεία της Ρωσίας, τους Romanov. Το καφενείο έκλεισε το 1943 μα ανακαινίσθηκε στην παλαιά του δόξα το 1986.Τα καφενεία αυτό τον καιρό ξεφυτρώνουν σ’ όλη την Αυστραλία σαν μανιτάρια Δεν είναι η πρώτη φορά που τα καφενεία γίνονται της μόδας. Τον 17ο αιώνα τα καφενεία συνέβαλαν στην άνοδο του μεγαλείου της Αγγλίας.Το πρώτο Αγγλικό καφενείο άνοιξε το 1652 από έναν Ορθόδοξο υπηρέτη από την δυτική Τουρκία, τον Pasqua Rosee, στην πόλη του Λονδίνου, οικονομική πρωτεύουσα της Αγγλίας. Χορηγήθηκε από τους εμπόρους της Εταιρείας LEVANT (Ανατολικής Εταιρείας), εμπορικό οίκο που οργάνωσε το εμπόριο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία (σύγχρονη Τουρκία).Το πρώτο καφενείο του κόσμου άνοιξε το 1475 στην Κωνσταντινούπολη.Τα στελέχη της Ανατολικής Εταιρείας συνήθιζαν να πίνουν καφέ κατά το διάστημα των μεγάλων ταξιδιών στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και επιθυμούσαν να πίνουν καφέ όταν επέστρεφαν στο Λονδίνο.Η ιδέα αργότερα υλοποιήθηκε. Μέχρι το 1708, σ’ ένα τετραγωνικό μίλι της πόλεως του Λονδίνου και του Δήμου Westminster (το κέντρο πολιτικής δύναμης της Αγγλίας) φύτρωσαν 500-600 καφενεία. Καφενεία, επίσης, ξεφύτρωναν και σε επαρχιακές πόλεις.Υπήρχαν πολλές αιτίες για την δημοτικότητα των καφενείων.Το έβλεπαν σαν ένα υγιεινό ποτό. Τονωτικό δημιουργικότητας και ότι έδιδε ενέργεια στους ανθρώπους. Ήταν, επίσης, πιο υγιεινό και φθηνότερο εναλλακτικό από το αλκοόλ που συνέβαλε σε τόσα κοινωνικά προβλήματα.(όπως μεθυσμένες μητέρες που στριφογυρίζοντας στον ύπνο τους καταπλάκωναν τα μωρά τους).Ξένοι επισκέπτες έλεγαν ότι τα καφενεία ήταν τα πλέον αξιοσημείωτα μέρη στο Λονδίνο. Όλοι οι άνδρες ήταν ευπρόσδεκτοι (οι γυναίκες δεν συνήθιζαν να είναι πελάτες).Τα καφενεία δεν ήταν κέντρα θορύβων και βίας όπως μερικές φορές στα πανδοχεία.Τα καφενεία διευθύνονταν συχνά από γυναίκες, όπως την χήρα που έκανε τα παν να είναι ένα ευχάριστο μέρος συνάντησης. Το καφενείο απέναντι την Βουλή λεγόταν "Alice", ονομασία της ιδιοκτήτριας.Τα καφενεία ήταν ιδανικά για την διεξαγωγή υποθέσεων Ήταν δύσκολο και μερικές φορές επικίνδυνο να διασχίζει κανείς το Λονδίνο και το καφενείο με το ήσυχο και ουδέτερο περιβάλλον ήταν το μέρος συνάντησης για επικύρωση συμφωνιών. Δεν υπήρχε πίεση να παραγγείλει κανείς και δεύτερο φλιτζάνι καφέ. Ένα άτομο με ένα φλιτζάνι καφέ μπορούσε να μείνει όλη την ημέρα. Το καφενείο ήταν ένα ζεστό μέρος σε μια κρύα μέρα.Τα καφενεία συχνά ονομάζονταν “penny universities”, γιατί με την τιμή μίας πέννας (μιας δεκάρας), ένα άτομο μπορούσε να παραγγείλει ένα φλιτζάνι καφέ και να συμμετάσχει σε συζητήσεις πάνω σε διάφορα θέματα. Ένα άτομο μπορούσε να συναντήσει κάθε είδους ανθρώπους. Δεν υπήρχε περιορισμός σε θέματα συζητήσεων και έτσι τα καφενεία έπαιζαν ένα χρήσιμο ρόλο στην ανάπτυξη της μεγάλης Αγγλικής πολιτικής ελευθερίας.Πράγματι κυκλοφορούσαν πολλές ιδέες για την προτίμηση Κυβέρνησης. Το 1675, ο βασιλεύς Charles II, εξέδωσε μια διακήρυξη για την καταστολή των καφενείων, για να ελαττώσει την ελευθέρα ροή των ιδεών.
Οι πελάτες των καφενείων από όλα το κοινωνικά στρώματα επαναστάτησαν και 11 μέρες αργότερα ξανάνοιξαν και ο αριθμός τους συνέχισε να αυξάνεται (το 1773, το κόμμα Boston Tea Party βοήθησε στην πυροδότηση του Αμερικανικού Πολέμου Ανεξαρτησίας, το πολεμικό σχέδιο συζητήθηκε στην Βοστόνη, στο Green Dragon Coffee House). Την εποχή του ανοργάνωτου συστήματος διανομής ταχυδρομικών επιστολών, τα καφενεία συνειργάζοντο με τα ταχυδρομεία και οι πελάτες ελάμβαναν τα γράμματά και τις εφημερίδες τους από τα καφενεία όπου σύχναζαν. Επίσης ήταν το μέρος όπου οι “δρομείς” μετέδιδαν νέα των σπουδαιότερων γεγονότων της ημέρας.Ένα από τα πιο φημισμένα καφενεία, άνοιξε από τον Edward Lloyd στην πόλη Λονδίνου. Αυτό έγινε τόπος συνάντησης πλοιοκτητών, εμπόρων, πλοίαρχων, ασφαλειομεσίτων και άλλων που ήταν αναμεμιγμένοι με το εξωτερικό εμπόριο. Λόγω του ότι πάρα πολλοί πελάτες ερχόντουσαν να ακούσουν τα τελευταία νέα των επιχειρήσεων , ο Lloyd άρχισε να βγάζει δικό του Δελτίο Ενημέρωσης.
Γρήγορα άρχισε να κερδίζει από το Δελτίο Ενημέρωσης, παρά από τον καφέ. Οι ασφαλειομεσίτες ειδικά, βρήκαν τις υπηρεσίες του, τόσο χρήσιμες και άρχισαν να συναντούν τους πελάτες τους στο δικό του καφενείο και νοίκιαζαν μικρούς ιδιαίτερους χώρους στο μαγαζί του για την διεξαγωγή των επιχειρήσεών τους.Ακόμα και μετά τον θάνατο του Lloyd το 1713, οι ασφαλειομεσίτες συνέχιζαν να συναντώνται στο καφενείο του. Το 1774 οι Lloyd’s έγινε εταιρεία με εταίρους τους ασφαλειομεσίτες και είναι τώρα μία από τις μεγαλύτερες και πιο φημισμένες ασφαλιστικές εταιρίες οι Lloyd’s of London.Όμως και τα καφενεία έχουν και τις επικρίσεις τους. Επειδή ο καφές έπρεπε να εισαχθεί από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, υπήρξε φόβος ότι ο καφές θα εμπόδιζε την πώληση του Αγγλικού Ζύθου, που σήμαινε λιγότερη ζήτηση Αγγλικού σιταριού (το κυριότερο συστατικό παραγωγής ζύθου και μπύρας).Υπήρξαν επίσης παράπονα, ότι οι άνθρωποι έχαναν τον χρόνο τους με καφέ και συζήτηση και δεν είχαν αρκετό χρόνο για εργασία.Η εποχή των Αγγλικών καφενείων άρχισε να μειώνεται από το 1780 και μέχρι το 1830 πολλά έκλεισαν. Η Αγγλία άρχισε την δική της βιομηχανική επανάσταση. Μερικά παρασκηνιακά συζητήθηκαν στα καφενεία και με την αύξηση του πλούτου έγινε και αλλαγή στις κοινωνικές συνήθειες.Μερικά από τα καφενεία έγιναν λέσχες για την καθεστηκυία τάξη και τους λίγους πλουσίους. Μόνο τα μέλη είχαν άδεια εισόδου. Εν τω μεταξύ η αυξάνουσα εργατική τάξη προτιμούσε την μπύρα και το Τζιν και έτσι οι εργάτες σύχναζαν στα πανδοχεία.Οι επιπλέον υπηρεσίες των καφενείων τώρα τις παρείχαν άλλοι. Η Ταχυδρομική Υπηρεσία άρχισε να κάνει διανομή των επιστολών στα σπίτια. Οι εφημερίδες τώρα τυπώνονταν συχνά και οι ασφαλιστικές εταιρίες τώρα ήταν αρκετά πλούσιες ώστε να χτίσουν τα δικά τους κτίρια.Το κυριότερο όμως είναι ότι οι Εγγλέζοι ερωτεύτηκαν το τσάι. Η Αγγλική Ανατολική Εταιρεία εισήγαγε τσάι και οι άνθρωποι έφτιαχναν το τσάι στο σπίτι τους. Τα καφενεία δεν εξαφανίστηκαν τελείως. Μερικά παρέμειναν τον 19ο αιώνα σε πιο "καλλιτεχνικές" περιοχές σαν τόποι συνάντησης της πολιτιστικής ελίτ.Το κίνημα της εγκράτειας( όπως ο Σταυρός της Σωτηρίας) άνοιξε μερικά καφενεία για τόπους συνάντησης μακριά από το αλκοόλ.Επίσης κατά την δεκαετία του 1950 όταν έγιναν τόπος συνάντησης της νεολαίας που γεννήθηκε μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Πωλούσαν καφέ εσπρέσο και έπαιζαν Ποπ μουσική από τα Jukeboxes. Μετατράπηκαν σε χώρους συζητήσεων για όλες τις εκδηλούμενες τάσεις μουσικής και ενδυμασίας της νεολαίας.Έτσι το παρόν κύμα των καφενείων έχει μια μεγάλη ιστορία. Το αποκορύφωμα των Αγγλικών καφενείων ήταν από το 1653 μέχρι το 1780 και συνεισέφερε στην διαμόρφωση της Αγγλίας σε υπερδύναμη...............................

Ζωή μετά θάνατο: Ο λογαριασμός ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μπορεί να επιζήσει...

Όμως από εδώ αρχίζουν τα προβλήματα. Εάν έχετε λογαριασμό ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στο διαδίκτυο καθώς και κινητό τηλέφωνο και είστε κάτω των 50 ετών,υπάρχει πιθανότητα να μην έχετε ξεχωριστό βιβλίο διευθύνσεων. Έτσι αν ξαφνικά πεθάνετε, γνωρίζουν ο σύντροφος σας ή οι γονείς σας πως να έλθουν σε επαφή με τους γνωστούς και φίλους σας ;

Το να αποκτήσει κάποιος πρόσβαση του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου είναι θέμα περίπλοκο. Πρώτον υπάρχει το απαραβίαστο, των επιστολών που υπάρχουν στο λογαριασμό σας που πρέπει να ληφθεί υπόψη και αυτό είναι κάτι σοβαρό που πρέπει να λάβουν υπόψη τους οι εταιρείες που παρέχουν τις υπηρεσίες τους. Υπάρχει επίσης και το πρόβλημα αν θέλετε η οικογένειά σας να διαβάσει επιστολές που έχετε διαγράψει η υπομνήσεις ερωτικών σχέσεων που είχατε στο παρελθόν. Επίσης υπάρχει και το πρόβλημα του χρόνου ,γιατί στο δωρεάν ηλεκτρονικό ταχυδρομείο αν ο λογαριασμός δεν ενεργοποιηθεί για ένα διάστημα διαγράφονται όλα τα μηνύματα, πολλές φορές σε χρόνο λιγότερο του ενός μηνός πράγμα που δεν επαρκεί σε περιπτώσεις θλίψης καθώς και για θέματα που αφορούν την κινητή και ακίνητη περιουσία.Σε αυτές τις περιπτώσεις το Yahoo σας δίδει προθεσμία 4 μηνών πρωτού αδρανοποιήσει τον λογαριασμό.Μετά από άλλους 4 μήνες κλείνει ο λογαριασμός και όλα διαγράφονται.Οι χρήστες που ανοίγουν λογαριασμό με το Yahoo συμφωνούν με τους όρους του συμφωνητικού που περιλαμβάνει την ρήτρα “ Του μη δικαιώματος των επιζώντων” ,σύμφωνο με τον εκπρόσωπο του Yahoo. “Αυτό σημαίνει ότι οι χρήστες συμφωνούν ότι ο λογαριασμός τους με το Yahoo δεν είναι μεταβιβάσιμος και για τα όποια δικαιώματά που αφορούν την ταυτότητά τους ή το περιεχόμενο τους, συμπεριλαμβανομένου των επαφών τους, τερματίζονται με τον θάνατό τους.”

Τώρα εκτός αν αφήσετε το σύνθημα κάπου και το βρει άλλος, ή σιγουρευτείτε ότι κάποιος άλλος μπορεί να αποκτήσει πρόσβαση και να είναι δικό σας πρόσωπο έχει καλώς, σε αντίθετη περίπτωση κανείς δεν θα μπορέσει να έχει πρόσβαση στο λογαριασμό σας η στον κατάλογο των διευθύνσεών σας για να μπορεί να ειδοποιήσει τους γνωστούς σας για τον θάνατό σας.Ο Pam Suttor, ειδικός για διαθήκες από την εταιρεία L.Rundle & Co ,αναφέρει ότι δεν έχει ακούσει κανένα να αφήσει το Password (σύνθημα.) στην διαθήκη του. Επίσης αναφέρει ότι οι νεαροί δεν κάμνουν πολλές διαθήκες και οι περισσότεροι από την παλιά γενιά που χρησιμοποιούν ηλεκτρονικό ταχυδρομείο έχουν και βιβλίο διευθύνσεων. Μπορεί αυτό να γίνει στο μέλλον , μα εξίσου μπορεί να περάσουν και 30 χρόνια προτού χρειαστεί να ανοίξουν οι διαθήκες , έτσι προσθέτοντας το σύνθημα μπορεί να μην είναι τωρινό. Ωστόσο τον Μάρτιο του 2005 το Yahoo ανακοίνωσε ότι θα διαφυλάξει το ηλεκτρονικό λογαριασμό ταχυδρομείου του 20χρονου Υποδεκανέα Justin M.Ellwsorth, Αμερικανού πεζοναύτη που σκοτώθηκε στο Ιράκ.Τον επόμενο μήνα μετά από νομική διαδικασία από τον πατέρα του το Yahoo παρέδωσε στην οικογένεια ένα σύμπακτο δίσκο (CD),που περιείχε μερικά E-mails από τον λογαριασμό. “ το Yahoo ανταποκρίθηκε στην απόφαση του δικαστηρίου προσκομίζοντας το περιεχόμενοo του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στον κύριο Ellsworth ανέφερε ο εκπρόσωπος του Yahoo. “To Yahoo ικανοποιήθηκε που το δικαστήριο πήρε απόφαση γι αυτό το θέμα, ικανοποιώντας το αίτημα του κύριου Elsworth ως αντιπροσώπου της περιουσίας του γιου του και επιτρέποντας στο Yahoo να συνεχίσει να έχει το δικαίωμα της διαφύλαξης των προσωπικών δεδομένων των χρηστών.“Η αντιπρόσωπος του Hotmail Amanda Miller ανέφερε ότι ο εκτελεστής της διαθήκης η ο πλησιέστερος συγγενής μπορούν να έχουν πρόσβαση σε λογαριασμό επικοινωνώντας με την Υπηρεσία υποστήριξης και παρέχοντας πιστοποιητικό ταυτότητας καθώς και πιστοποιητικό θανάτου.

Ο παροχέας θα επανατοποθετήσει το σύνθημα.(Password).Σε περίπτωση που απομακρυνθούμε από τους στενούς συγγενείς, τότε έχουμε πρόβλημα πρόσβασης και πρέπει να αποδείξουμε ότι έχουμε δικαίωμα πρόσβασης” η Miller ανέφερε.

Πρέπει να έχουνε υπ΄όψη μας ότι το Hotmail θα καταστήσει τον λογαριασμό ανενεργό αν δεν έχει χρησιμοποιηθεί για 30 μέρες ή 60 μέρες αν υπάρχει για 2 χρόνια, μα μετά από 90 μέρες οι διευθύνσεις και οτιδήποτε άλλο διαγράφονται.Ο Sean Carlson, από το Google Global Communications και τμήματος δημοσίων υποθέσεων,αναφέρει θα παραχωρήσει πρόσβαση του λογαριασμού Gmail κάποιου που έχει πεθάνει. Το Google χρειάζεται το όνομά σας και πληροφορίες επικοινωνίας, μια επιβεβαιώσιμη ηλεκτρονική διεύθυνση ,ένα ηλεκτρονικό γράμμα που λάβατε από τον αποθανόντα ,αντίγραφο πιστοποιητικό θανάτου και αντίγραφο πιστοποιητικού εξουσιοδότησης για τον λογαριασμό του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.“Αν είστε ο γονιός του χρήστη Gmail που ήτο κάτω των 18 ετών , πρέπει να υποβάλλεται αντίγραφο πιστοποιητικού γεννήσεως και εξουσιοδότηση δεν είναι αναγκαία” αναφέρει.

Πρέπει όμως να λάβετε υπ΄οψη σας ότι μετά από 9 συνεχόμενους μήνες απραξίας, το Google πιθανώς θα διαγράψει τον λογαριασμό.

Έτσι όταν υποσχεθείτε στο εαυτόν σας να “οργανωθείτε” συντάσσοντας μία διαθήκη ,ρυθμίζοντας λογαριασμούς τραπέζης και ξεφεύγοντας από την αδιαφορία ,μπορεί να σκεφθείτε πως μπορείτε να αφήσετε το περιεχόμενο το ηλεκτρονικού σας ταχυδρομείου με όλα τα ψηφιακά αποτυπώματα , ή τουλάχιστον τον κατάλογο με τις διευθύνσεις .Και τέλος να διαγράψετε τα ενοχοποιητικά E-mails.