Γραφειοκρατία- Ερημοποίηση και Περιβάλλον του Γιώργου Μιχελακάκη

Τα σημερινά εκρηκτικά κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος στην Ελλάδα, έχουν την αιτία τους, κυρίως σε ένα πολιτικό-πελατειακό σύστημα, το οποίο δημιουργήθηκε, για διαιωνίζει στην εξουσία τα πολιτικά τζάκια, και όχι να λύνει προβλήματα.
Το πελατειακό σύστημα έκανε ολόκληρη την κοινωνία, όμηρο των πελατειακών κομμάτων. Με αποτέλεσμα μια εκτεταμένη διαφθορά, που με διαβαθμίσεις έχει αγκαλιάσει ολόκληρη την κοινωνία.
Συνήθως κοιτάμε με δέος πια, αυτή την εφιαλτική κοινωνία που φτιάξαμε. Η οποία αδυνατεί να βγει από το φαύλο κύκλο της παθογένειας που τη δέρνει. Μοιάζει όπως ο πνιγμένος που για να σωθεί πιάνεται από τα μαλλιά του.
Και τα πράγματα είναι ποιο σοβαρά, από ό,τι με πρώτη ματιά φαίνονται. Διότι δια της διαφθοράς και του καταναλωτικού τρόπου ζωής, καταστρέφονται πλέον συστηματικά οι φυσικοί πόροι, το οικοσύστημα της χώρας, με μια διαδικασία χωρίς επιστροφή.
Αυτό το μοντέλο ζωής στο οποίο η ελληνική κοινωνία εθίστηκε, βόλεψε για διαφορετικούς λόγους, από τη μια το πολιτικό κατεστημένο, και από την άλλη, το τραπεζικό σύστημα που κυριαρχεί πλέον στην οικονομία παγκόσμια.
Έτσι όχι μόνο καταστρέψαμε την κοινωνία μας, με την ανισότητα που δημιουργήσαμε, αλλά καταστρέφουμε και το φυσικό μας περιβάλλον που μας ζει.

Α. Η μισή Ελλάδα και συγκεκριμένα το νοτιοανατολικό της κομμάτι, έχει μπει στο στάδιο της ανεπίστρεπτης ερημοποίησης.

Β. Η μόλυνση της γης μας, της θάλασσάς, και της ατμόσφαιρας, βρίσκεται σε πολύ προχωρημένη κατάσταση.

Γ. Η πολιτιστική κληρονομιά του τόπου καταστρέφεται, δεν αξιοποιείται.

Οι τρεις αυτοί τομείς προβλημάτων, που αφορούν το περιβάλλον, έχουν άμεσο αρνητικό οικονομικό αντίκτυπο μέσα στην κοινωνία, και όσο θα διαιωνίζονται θα κρατούν τη χώρα υποβαθμισμένη.
Η αντιπαραγωγικότητα, η ανεργία, και η οικονομική στενότητα, είναι το αποτέλεσμα μιας κατάστασης, όπου η κοινωνία, αντί να καταπιαστεί να λύσει τα προβλήματα μιας διατηρήσιμης ανάπτυξης, έχει γίνει το κλοτσοσκούφι πολιτικών που τάζουν «λαγούς με πετραχήλια», χωρίς να λαμβάνουν υπόψη ότι ο καταναλωτισμός θα οδηγήσει κάποτε στον γκρεμό θύτες και θύματα.
Τα ανωτέρω προβλήματα, ενώ είναι συνυφασμένα με μια ιδέα ανάπτυξης που κάνει τον κόσμο καταναλωτή για να ωφελείται το χρηματοπιστωτικό σύστημα και τα πολιτικά του τσιράκια, όμως άμεσα υπεύθυνη είναι η κρατική γραφειοκρατία. Η οποία είναι βραδυκίνητη, και ανάλγητη, αδυνατώντας να τηρήσει τους νόμους και τις διεθνείς συμφωνίες που έχει υπογράψει η Ελλάδα για την προστασία του δικού της περιβάλλοντος.

Η ΕΡΗΜΟΠΟΙΗΣΗ

Η Μεσόγειος και ειδικά το Αιγαίο, με τα νησιά του, είναι από τις ωραιότερες περιοχές του κόσμου. Ο συνδυασμός κλίματος, θάλασσας και ξηράς το κάνει μοναδικό.
Όμως αυτό το ωραίο μέρος του κόσμου που είναι η χώρα μας, δεν το προσέχουμε, αλλά με τον δανεικό καταναλωτισμό, και χωρίς να αναπτύξουμε κουλτούρα «Διατηρησιμότητας», το καταστρέφουμε τα τελευταία πενήντα χρόνια συστηματικά.
Η κλιματική αλλαγή στη Μεσόγειο, εμφανίζεται με την αύξηση της μέσης ετήσιας θερμοκρασίας της θάλασσας, κατά δύο βαθμούς, και της ατμόσφαιρας κατά έναν βαθμό. Αυτή η αλλαγή, έχει κάνει τα καλοκαίρια θερμότερα και μεγαλύτερα. Ενώ το χειμώνα η βροχή πέφτει απότομα, μαζεμένη. Αυτό έχει ως συνέπεια στα νησιά με τις μεγάλες εδαφικές κλήσεις, το γόνιμο επιφανειακό έδαφος να καταλήγει με τον κύριο όγκο του νερού που το παρασύρει στη θάλασσα.
Υπολογίζεται ότι η Ελλάδα, χάνει κάθε χρόνο γόνιμο έδαφος που αντιστοιχεί στο μέγεθος ενός ελληνικού νησιού, μέσης έκτασης.
Χάνουμε δηλαδή δύο πολύτιμα ζωτικά στοιχεία για την επιβίωσή μας, ως κοινωνία και ως πολιτειακή οντότητα. Το έδαφός μας, και το νερό. Όμως αυτά τα δύο αρνητικά φαινόμενα, λαμβάνουν χώρα επάνω στα βουνά και στην ύπαιθρο. Και όχι μέσα στις πόλεις. Γι΄ αυτό η πλειοψηφία των Ελλήνων που ζουν στις πόλεις, δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί το μέγεθος του σωρευτικού αυτού προβλήματος.

Ας δούμε από ποιο κοντά, τα δύο αυτά προβλήματα, πόσο κρίσιμα είναι στην οικονομία της κοινωνίας.
Η απώλεια του επιφανειακού γόνιμου χώματος στα νησιά, έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, που οι καλλιέργειες είναι πλέον αποδοτικές μόνον σε μερικές κοιλάδες. Ολόκληρες εκτάσεις στα νησιά είναι πλέον άγονες. Οι δασολόγοι λένε, πως αν έχει γόνιμο επιφανειακό έδαφος μέχρι δέκα πόντου πάχος, η περιοχή θεωρείται ερρημοποιημένη. Όμως σε πολλά νησιά πλέον και σε πάρα πολλές εκτάσεις, το έδαφος δεν ξεπερνά ούτε τους δύο πόντους. Γιατί από κάτω έχει εμφανιστεί το μητρικό πέτρωμα, το οποίο για να μεταβληθεί πάλι σε γόνιμο, με φυσικά αίτια, πρέπει να περάσουν χιλιάδες χρόνια.
Τώρα η αιτία που στα νησιά έχει χαθεί το γόνιμο επιφανειακό έδαφος, είναι η αποδάσωσή, και η υποβάθμιση της χαμηλής χλωρίδας από μακροχρόνιους παράγοντες, όπως είναι η παράνομη υλοτομία και μια κτηνοτροφία ξεπερασμένη, η οποία διατηρεί στα βουνά ελεύθερα και αποίμενα, υπεράριθμα κυρίως κατσίκια, τα οποία καταστρέφουν κυριολεκτικά τα πάντα.
Η αποδάσωση των νησιών, δεν επιτρέπει το νερό της βροχής να διηθηθεί στο έδαφος. Με αποτέλεσμα όση χλωρίδα ακόμα υπάρχει να υποφέρει από έλλειψη νερού τα καλοκαίρια. Και να μην εμπλουτίζεται ο υδροφόρος ορίζοντας στα βουνά, για την τροφοδοσία των πηγών και των υπόγειων δεξαμενών του εδάφους. Έτσι οι γεωτρήσεις όλο και βαθαίνουν, με αποτέλεσμα, όταν φτάνουν τη στάθμη της θάλασσας το νερό να γίνεται γλυφό.
Η λειψυδρία στα νησιά είναι πλέον ένα υπαρκτό πρόβλημα, το οποίο αυξάνει το κόστος του τουρισμού, διότι πλέον είτε το νερό εισάγεται, είτε οι τοπικές κοινωνίες προσανατολίζονται στη λύση της αφαλάτωσης.
Ακόμα η απώλεια του γόνιμου χώματος και η λειψυδρία έχουν αρνητικές επιπτώσεις στις καλλιέργειες. Με αποτέλεσμα και όλα τα οπωροκηπευτικά στα περισσότερα νησιά να εισάγονται από την Αθήνα, ανεβάζοντας το κόστος και του τουρισμού και της ζωής των ντόπιων.
Αλλά η υποβάθμιση του οικοσυστήματος, με την καταστροφή των δασών στα νησιά, και της χλωρίδας γενικά, έχει ακόμα μία επίπτωση στο λίγο νερό που απομένει. Η ποιότητα αυτού του νερού έχει πέσει.
Από μελέτες που έχουν γίνει έχει αποδειχτεί ότι τα δάση από είδη βελανιδιάς κρατούν στο υπέδαφος σχεδόν 90% του βρόχινου νερού και το αποδίδουν στις πηγές και στις υπόγειες δεξαμενές του εδάφους. Αυτό το νερό είναι και το υγιεινότερο από κάθε άποψη.
Αντίθετα τον νερό που αποδίδεται από πευκοδάση, είναι χαμηλότερης ποιότητας, και πολύ λιγότερο σε ποσότητα. Και νερό που αποδίδεται από ορεινούς όγκους ερημοποιημένους από την κτηνοτροφία είναι το χειρότερο ποιοτικά και το λιγότερο.
Η Ελλάδα έχει τα μισά κατσίκια στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Για την ακρίβεια 48%. Και είναι η Τρίτη χώρα παγκοσμίως σε πληθυσμό κατσικιών. Με πρώτη την Περσία, και δεύτερη την Τουρκία.

Στην αρχαιότητα το Αιγαίο και γενικά η Μεσόγειος ήταν σκεπασμένη με απέραντα δάση βελανιδιάς. Τα οποία κατέστρεψε, η υλοτομία για την παραγωγή κάρβουνου, και η αποίμενη κτηνοτροφία, η οποία συνεχίζει μέχρι σήμερα να ερημώνει τον ελλαδικό χώρο.

Η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΚΑΜΊΑ ΛΥΣΗ. ΑΠΛΩΣ ΚΑΝΕΙ ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ ΠΟΛΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ

Το ελληνικό πολιτικό σύστημα, από τους Δήμους, μέχρι το Υπουργείο, Γεωργίας και Τροφίμων, αντί να νοικοκυρέψουν την κτηνοτροφία που αποτελεί την κύρια αιτία ερημοποίησης σήμερα στην Ελλάδα. Αντί να επιδοθούν σε εκτεταμένες αναδασώσεις στα ελληνικά βουνά, διότι όπως είπαμε τα δάση είναι αυτά που συγκρατούν το νερό και το αποδίδουν στις τοπικές κοινωνίες, έχουν επιδοθεί στη διασπάθιση κονδυλίων τσιμεντόνωντας τα βουνά με φράγματα. Ο λόγος για αυτή τους την προτίμηση, είναι:
Α) διότι από τα έργα αυτά μπορούν και κλέβουν με διάφορους τρόπους λεφτά.
Β) Μοιράζουν λεφτά διατηρώντας πελατειακές σχέσεις με εργολάβους δημοσίων έργων και κτηνοτρόφους.

Για ότι αφορά την κτηνοτροφία. Δεν κάνουν τους ελέγχους
οι οποίοι προβλέπονται εφόσον οι κτηνοτρόφοι εισπράττουν επιδοτήσεις, για να μην καταστραφεί το περιβάλλον.
Οι έλεγχοι αφορούν τον αριθμό των κατσικιών να μην υπερβαίνει τον συμφωνημένο αριθμό. Να είναι ποιμενόμενα, να μην είναι στο ίδιο μέρος όλο το χρόνο, και να μην εισέρχονται σε ερρημοποιημένες περιοχές.
Αυτά δεν τηρούνται από τη γραφειοκρατία, η οποία δεν θέλει να δυσαρεστεί τους πολιτικούς πελάτες της.
Για ότι αφορά τα φράγματα, έχει παρατηρηθεί ότι συγκρατούν το φυτοπλαγκτόν που ρέει από τα ποτάμια στη θάλασσα, με αποτέλεσμα το θαλάσσιο ζωοπλαγκτόν να στερείτε τροφής. Έτσι το Αιγαίο και η Μεσόγειος γενικά από έλλειψη φυτοπλαγκτόν και ζωοπλαγκτόν έχει τους λιγότερους πληθυσμούς ψαριών από κάθε άλλη θάλασσα.
Για παράδειγμα από τότε που κατασκευάστηκε το φράγμα του Ασσουάν στο Νείλο ποταμό η παραγωγή σαρδέλας στις εκβολές και στη βόρεια Αφρική μειώθηκε κατά 80%.

ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ

Η γραφειοκρατία στην Ελλάδα, είναι επίσης υπεύθυνη, για την μη εφαρμογή χωροταξικών σχεδίων στον ελληνικό χώρο. Η Ελλάδα είναι η ποιο καθυστερημένη χώρα στον ευρωπαϊκό χώρο για την μη υλοποίηση χωροταξικών σχεδίων. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, να έχουμε αναρχία στις χρήσεις γης. Ο καθένας κάνει ότι θέλει αρκεί να δωροδοκήσει τους υπεύθυνους δημόσιους υπαλλήλους. Έτσι η μόνη ωφελημένη, από την αναρχία που επικρατεί μέσα και έξω από τις οικιστικές ζώνες, είναι η γραφειοκρατία.

ΤΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ ΣΤΕΡΕΑ ΚΑΙ ΥΓΡΑ ΜΟΛΥΝΟΥΝ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΧΩΡΙΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΝΑ ΓΊΝΕΤΑΙ ΚΑΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ.

Η Ελλάδα συντηρεί ακόμα παράνομες χωματερές, όπου εκεί θάβονται τοξικά υλικά, που μολύνουν το υπέδαφος, όπως μπαταρίες, λάδια αυτοκινήτων, λάστιχα, υπολείμματα βαφών, και χημικών υλικών, πλαστικών, κ.τ.λ. Για το λόγο αυτό πληρώνουμε κάθε χρόνο πρόστιμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η γραφειοκρατία, από τους Δήμους και ποιο πάνω, αδυνατεί να συγκρουστεί με τοπικές αντιστάσεις που δικαιολογημένα δεν εμπιστεύονται το κράτος για τα έργα που κάνει. Έχουμε έτσι τον φαύλο κύκλο, να μην γίνονται τα αναγκαία έργα που χρειάζεται ο τόπος, διότι οι πολίτες δεν εμπιστεύονται το κράτος, και προβάλουν αντιστάσεις όπως στην περίπτωση, της χωροθέτησης τόπων, για την Υγειονομική, ταφή Υπολειμμάτων.



ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ

Στην Ελλάδα πολύ λίγοι οικισμοί έχουν ανακηρυχτεί προστατευμένες περιοχές. Επίσης ενώ αρκετά φυσικά τοπία στην Ελλάδα προστατεύονται από διεθνείς συμβάσεις, όμως η προστασία παραμένει στα χαρτιά. Τίποτα δεν έχει γίνει, εκτός λίγων περιπτώσεων για την προστασία τους.

Στα αιγαιοπελαγίτικα νησιά, επειδή έχουμε οικιστική πίεση, λόγω του τουρισμού, το παραδοσιακό δομημένο περιβάλλον και το φυσικό περιβάλλον, υποβαθμίζονται σταδιακά. Πολλά νησιά είδη έχουν χάσει την νησιωτική φυσιογνωμία τους, μετατρέπονται σε εμπορευματικές, ζώνες που βρίσκουμε σε κάθε γωνιά του πλανήτη πλέον.
Οι ειδικοί προβλέπουν ότι σε τριάντα χρόνια, ο πληθυσμός των ανθρώπων που κατοικούν γύρω από τη Μεσόγειο θα διπλασιαστεί, όπως και ο τουρισμός. Αυτή η αύξηση, ενέχει πολλαπλούς κινδύνους, τόσο για το οικοσύστημα, όσο και για την ελληνική κοινωνία, η οποία θα γίνει ακόμα περισσότερο χαλαρή από ότι είναι σήμερα. Με μεγαλύτερη εγκληματικότητα και παραβατικότητα.

Όλα τα παραπάνω προβλήματα, δεν θα μπορέσει η Ελληνική κοινωνία να τα αντιμετωπίσει, αν δεν εξυγιάνει το πολιτικό της σύστημα και κατά προέκταση κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής.
Ο πολιτικός κόσμος, πρέπει να εξυγιανθεί. Να πάψει να είναι κομματικοποιημένος ο δημόσιος τομέας. Μόνο τότε ο πολίτης θα εμπιστευτεί το κράτος και τους πολιτικούς. Μόνο τότε ο έλληνας θα πληρώνει τους φόρους που του αναλογούν. Αν δεν γίνει αυτό ο φαύλος κύκλος θα συνεχιστεί. Και το μέλλον του τόπου αυτού θα είναι ακόμα χειρότερο.