Η ΕΠΑΝΕΥΡΕΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΗΔΗ - THE DISCOVERY OF ARCHIMEDES' ORRERY

Η ΕΠΑΝΕΥΡΕΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΗΔΗ
Επιστήμη, τεχνολογία, ιστορία, λογοτεχνία και αρχαιολογία, βεβαιότητες και υποθέσεις για τον αρχαιότερο και τελειότερο αστρονομικό υπολογιστή. Με άλλες δύο νέες επιστημονικές μελέτες για το πλανητάριο των Αντικυθήρων και τον πρόχους της Ripacandida.
Η αναπαλαίωση του γραναζιού που ανακαλύφθηκε στην Όλβια (Σαρδηνία, Ιταλία) το 2006 από την αρχαιολογική υπηρεσία, η οποία το τοποθέτησε χρονολογικά ανάμεσα στα τέλη του 3ου και τα μέσα του 2ου αιώνα π.Χ. αποτέλεσε μια σημαντική έκπληξη: Τα δόντια παρουσιάζουν μια ιδιαίτερη καμπύλη που τα κάνουν εξαιρετικά όμοια με τα μαθηματικώς τέλεια, σύγχρονα γρανάζια. Επίσης η ασυνήθιστη σύνθεση του κράματος (ορείχαλκος) ήταν αναπάντεχη. Τα γρανάζια παρόλο που κατασκευάστηκαν πριν από κάθε άλλο γνωστό σε μας μηχανισμό, είναι πολύ πιο ανεπτυγμένα επιστημονικά. Λαμβανομένης υπ' όψιν της τέλειας συμφωνίας μεταξύ των επιστημονικών τεκμηρίων και των ιστορικών, λογοτεχνικών και αρχαιολογικών συμπερασμάτων, δεν είναι παράτολμο να συμπεράνουμε ότι το "κομμάτι" της Όλβιας αποτελεί τμήμα του Πλανητάριου του Αρχιμήδη. Σ' αυτό το βιβλίο παρουσιάζονται όλες οι απόψεις και οι επιστημονικές αποδείξεις οι οποίες με οδήγησαν στο να αποδώσω στο Πλανητάριο του Αρχιμήδη, το τμήμα του οδοντωτού άξονα που βρέθηκε στην Όλβια.
Σε άλλα κεφάλαια του βιβλίου, παρουσιάζονται δύο ακόμα πρόσφατες επιστημονικές μελέτες μου. Στο δεύτερο μέρος παρουσιάζεται η μελέτη για το "κινητικό" μοντέλο του ελληνικού πλανητάριου των Αντικυθήρων το οποίο υπάρχει και στον άξονα της Όλβιας και προκαταβάλλει τον ηλιοκεντρισμό του Κοπέρνικου. Η γνώση της επικυκλοειδούς κίνησης - που ονομάζεται και πλανητική κίνηση - αναγκαία για την κατασκευή του μηχανισμού με τα επικυκλοειδή γρανάζια που υπάρχουν στο πλανητάριο των Αντικυθήρων και όχι μόνο στην καταγραφή των δοντιών του μηχανισμού των γραναζιών του Αρχιμήδη, οδηγεί στην εικασία πως μερικοί Έλληνες επιστήμονες ήταν εις γνώσιν του υπολογισμού της πλανητικής κίνησης των γαλαξιών και θα μπορούσαν να είχαν πετύχει τα ίδια αποτελέσματα με αυτά της σύγχρονης εποχής, δηλαδή 2000 χρόνια αργότερα. Στο τρίτο μέρος παρουσιάζεται η μελέτη πάνω στον πρόχους του 5ου π.Χ. αιώνα που βρέθηκε στη Ripacandida της Basilicata (Ιταλία), Πυθαγορικής προέλευσης και απεικονίζει τη σύγκρουση - που συνέβη στην πραγματικότητα - ενός μεγάλου μετεωρίτη, στη γη. Οι νόμοι της φύσης αναπαριστάνονται με γραφικά σχέδια, είναι υπέρ το δέον μοντέρνα και βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τη Φυσική του Αριστοτέλη που ακολούθησε.
Το βιβλίο είναι γραμμένο στα Ιταλικά.

THE DISCOVERY OF ARCHIMEDES' ORRERY

Science, technology, history, literature and archaeology, certainties and conjectures on the most ancient and extraordinary astronomical calculating device. With other two scientific studies: on the Orrery of Antikythera and the Pitcher of Ripacandida.
The restoration of the gear, found in Olbia (Sardinia, Italy) in 2006 by the Soprintendenza per i Beni Archeologici that has dated it back from the end of the III to the half of II the century B.C., has revealed a very important surprise: the teeth have a special curving which make them turn out extraordinarily similar to those mathematically perfect ones of the modern gears. Also the unusual composition of the alloy (brass) has been completely unexpected. The gear, although has been realized before all the other known mechanisms up now, turns out more scientifically advanced. Considered the perfect similarity between the scientific evidences and the historical, literary and archaeological outcomes, it does not seem risky to conclude that the fragment of Olbia was an integrated part of the Archimedes’ Orrery. In this book, you can find all the reported motivations and the scientific tests which led me to attribute the fragment of cogwheel found in Olbia to the Archimedes’ Orrey.
Getting to know my peculiar research, you can approach other two recent scientific studies of mine. In the second part of the book, a study on the cinematic model of the Greek Planetarium of Antikythera, which anticipates the Copernicus’ heliocentrism, is presented with reference to the gear of Olbia. The knowledge of the epicyclic or planetary motion, necessary for the planning of the epicyclic gearing in the Orrery of Antikythera as in the profile of the teeth of Archimedes’ gear, let us presume that some Hellenistic scientists had a certain acquaintance with the calculation of the planetary motion of the celestial bodies and that they had achieved the same results caught up in modern age, that is to say 2000 years after. In the third part of the work, it is finally presented the study of the V century B.C pitcher of Ripacandida in Basilicata (Italy), of Pythagorean derivation, that reveals the impact, really happened, of a great meteorite on the Earth, demonstrating that the physical laws, there graphically represented, are extraordinarily modern and in complete antithesis with the successive dogmatic Aristotelian physics.
The book is written in Italian