Η αλληγορική γέννηση του Σύμπαντος - Πάπυρος Δερβενιου

Η αλληγορική γέννηση του Σύμπαντος

Την αλληγορία της εξέλιξης του σύμπαντος εμπεριέχει ο περίφημος πάπυρος του Δερβενίου(φωτογραφία), το οποίο είναι το αρχαιότερο βιβλίο της Ευρώπης.

Την ανακοίνωση αυτή αναμένεται να κάνουν σήμερα (Πέμπτη) οι συγγραφείς της πρώτης πλήρους έκδοσης κειμένου του «Ελληνικού κώδικα», καθηγητές, Κυριάκος Τσαντσανόγλου, Θεόκριτος Κουρεμένος και Γιώργος Παράσογλου, κατά τη διάρκεια ειδικής παρουσίασης στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.

Για τη σημασία του Παπύρου θα μιλήσουν ακόμη οι καθηγητές των πανεπιστημίων του Κέμπριτζ, Ρίτσαρντ Χάντερ, της Γένοβας Φράνκο Μοντανάρι και του Χάρβαρντ, Γκρέκορι Νάγκι, ο οποίος είναι και ο διευθυντής του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών της Ουάσιγκτον.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το κείμενο είναι γραμμένο στην Ιωνική διάλεκτο με αρκετές δόσεις της αντίστοιχης Αττικής και χρονολογήθηκε στα τέλη του 5ου αιώνα π.Χ.


Τον πάπυρο, όμως, φαίνεται ότι αντέγραψε ένας γραφέας του τελευταίου τετάρτου του 4ου αιώνα π.Χ.

Ο συγγραφέας αναφέρεται σε όσους δεν πιστεύουν στα δεινά, που πρόκειται να αντιμετωπίσουν μεταθανάτια οι ίδιοι.

Περιγράφει, δε, τις θυσίες και τις σπονδές, που γινόταν στις Ερινύες και στις Ευμενίδες, τις οποίες θεωρεί ο ίδιος σαν τις αναρίθμητες ψυχές των νεκρών.

Στο κείμενο περιγράφεται πως οι οντότητες αυτές δεν τιμωρούν μόνο τα ανομήματα των ανθρώπων, αλλά τιμωρούν και κάθε παραβίαση των φυσικών νόμων του Σύμπαντος.

«Απευθύνομαι σε όσους αντιλαμβάνονται, οι αμύητοι να βάλουν πόρτες στ’ αυτιά τους», αναφέρει σιβυλλικά ο συγγραφέας, που φαίνεται πως αναφέρεται σε έναν μυστικό κώδικα, τον οποίο μόνο ο ίδιος μπορεί να αποκρυπτογραφήσει.

Στο κείμενο εξιστορείται ότι ο Δίας πήρε τη βασιλεία από τον πατέρα του Κρόνο, που κι αυτός κάθισε βίαια στον θρόνο τον πατέρα του, Ουρανό. Ο Δίας ως απόλυτος άρχοντας καταπίνει το σύμπαν, το οποίο έβγαλε ξανά από το στόμα.

Τότε ο Δίας αναδημιούργησε το σύμπαν στη μορφή, που έχει σήμερα. Ο συγγραφέας ερμηνεύει τον ορφικό ύμνο προς τον κυβερνήτη των πάντων, Δία, ως μία αλληγορία της εξέλιξης του Σύμπαντος, που μεταβλήθηκε από μία αρχική υπέρθερμη – χαοτική κατάσταση σε έναν κόσμο, καθώς και σε ένα εύτακτο σύστημα.

Στον πάπυρο αναφέρεται πως όλα όσα υπάρχουν σήμερα στο σύμπιαν απαρτίζονται από μικροσκοπικά σωματίδια (τα όντα), τα οποία δεν δημιουργήθηκαν σε κάποια στιγμή από κάποιο δημιουργό, αλλά πάντοτε υπήρχαν.

Ωστόσο, παρακάτω επισημαίνεται ότι τα όντα ήταν αναμεμειγμένα και αιωρούνταν μέσα στον αέρα που τα περιέκλειε και διέθετε νόηση ( τον Νουν).

Ο Νουν, λοιπόν, όρισε το πώς πρέπει να δημιουργηθεί το σύμπαν , αφού αντιλήφθηκε ότι η θερμότητα είναι αυτή, που δεν αφήνει τα όντα να συσταθούν και να συμπαγούν!

Έτσι, απομάκρυνε ένα μεγάλο αριθμό πύρινων σωματιδίων και δημιούργησε τον Ήλιο.

Τότε τα υπόλοιπα σωματίδια συγκρούστηκαν το ένα με το άλλο, μέχρις ότου ήρθαν σε επαφή τα όμοια όντα, τα οποία προκάλεσαν τη συνένωσή τους!

Το αποτέλεσμα ήταν τότε να δημιουργηθούν τα νυν όντα, τα οποία είναι όσα βλέπουμε στο τωρινό σύμπαν!

Ο συγγραφέας θεωρεί πως ο αήρ- Νους ποτέ δεν γεννήθηκε, αλλά υπήρχε πάντοτε και πιστεύει ότι πάντοτε υπήρχαν τα όντα και θα υφίστανται εσαεί.

Σύμφωνα με τον ίδιο, τα όντα βρίσκονται μέσα στον Νουν, ο οποίος είναι ο απόλυτος κυρίαρχος αυτών.

Ποιος, όμως είναι ο συγγραφέας του «Ελληνικού Κώδικα»; Οι ειδικοί εξέφρασαν διάφορες απόψεις κατά καιρούς.

Μεταξύ άλλων προτάθηκαν ο «άθεος» Διαγόρας της Μήλου και ο θεολογικός Ευθύφρων του ομώνυμου Πλατωνικού κειμένου.

Οι μελετητές της πρώτης ολοκληρωμένης έκδοσης πιστεύουν ότι το κείμενο τελειώνει απότομα και εκτιμούν πως η συγκεκριμένη πραγματεία εκτεινόταν πιθανότατα σε περισσότερους κυλίνδρους, οι οποίοι μπορεί να κάηκαν στην ταφική πυρά.

Εντούτοις, οι επιστήμονες δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να μην κάηκαν οι άλλοι κύλινδροι.

Το ρεπορτάζ αυτό δημοσιεύτηκε την Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 2006 στην εφημερίδα «Απογευματινή» (αριθμός φύλλου 17.251) και αναδημοσιεύτηκε την Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2006 στον «Τυπολόγο».