Σαπφώ - Sappho : Ύμνος στην Αφροδίτη - Hymn to Aphrodite

Hymn to Aphrodite

Daughter of Zeus,
Immortal Aphrodite,
Queen of the broidered throne,
distress'd I pray thee,
Weaver of wiles,
break not my heart with anguish,
O Goddess, hear me!

Now hither come, as once before thou camest,
Hearing my voice afar, and lean to listen;
Camest with golden chariot, leaving swiftly
Thy father's dwelling.

Beautiful, fleet thy sparrows drew thee hither,
Round the dark earth
from heaven's height descending,
Whirled they with wings
through deeps of middle aether,
Fluttering came they.

Then thou, blest once, with lips immortal smiling,
Didst ask -
"Why weepest thou? What is befallen?
Whom wouldst thy heart and beauty
draw to love thee?
Who wrongs thee, Sappho?

"She who spurns gifts shall give;
who flies shall follow;
If she loves not, unwilling soon shall love thee."
Ah, come, from care release, fulfil my yearning;
Help, I beseech thee.

Daughter of Zeus,
Immortal Aphrodite,
Queen of the broidered throne,
distress'd I pray thee,
Weaver of wiles,
break not my heart with anguish,
O Goddess, hear me!

By Sir Granville Bantock






Ύμνος στην Αφροδίτη


Ομορφόθρονη αθάνατη Αφροδίτη,
κόρη του Δία, σου δέομαι, δολοπλέχτρα,
με πίκρες και καημούς μη, Δέσποινα,
παιδεύεις την ψυχή μου`

μα έλα μου, αν και κάποτε, από πέρα
μακριά, το κάλεσμά μου όμοι' αγροικώντας,
ήρθες, το πατρικό παλάτι αφήνοντας
και το χρυσό σου αμάξι

ζεύοντας` κι όμορφα στρουθιά πετώντας
γοργά στη γη σε φέρανε τη μαύρη
παν' απ' τον ουρανό με φτεροκόπημα
πυκνό μεσ' στον αιθέρα`

κι ως έφτασαν ταχιά, χαμογελώντας
με την αθάνατη όψη, ω μακαρία,
με ρώτησες σαν τι και πάλι να `παθα,
τι σε καλώ κοντά μου,

τι λαχταρά η ψυχή μου η φρενιασμένη
τόσο πολύ να γίνει: - "Ποια και πάλι
θες η Πειθώ να φέρει στην αγάπη σου;
Σαπφώ, ποια σ' αδικάει;

Γιατί αν φεύγει, γοργά από πίσω θα `ρθει,
κι αν δεν παίρνει σου δώρα, θα σου φέρει`
τώρ' αν δε σ' αγαπάει, θα σ' αγαπήσει
και δίχως να το θέλει".

Ω, έλα μου και τώρα, κι' απ' τις μαύρες
τις έγνοιες λύσε με, κι ό,τι ν' αληθέψει
ποθεί η ψυχή μου τέλεσ' το κι ατή σου
συ γίνε ο βοηθός μου