ΠΑΜΦΑΕΙΣ ΕΘΝΙΚΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΦΑΡΟΙ (Ο διαχρονικός Ίων Δραγούμης)

ΠΑΜΦΑΕΙΣ ΕΘΝΙΚΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΦΑΡΟΙ (Ο διαχρονικός Ίων Δραγούμης) <i>Του Αντωνίου Α. Αντωνάκου Καθηγητού – Κλασσικού Φιλολόγου Ιστορικού – Συγγραφέως Οι σπουδαίοι πνευματικοί άνθρωποι υπάρχουν για να λάμπουν εσαεί ως παμφαείς πνευματικοί φάροι σε κάθε πνευματική τρικυμία. Τα κείμενά τους χρησιμοποιούνται ως εθνική πνευματική παρακαταθήκη για να εμπνέουν τους νέους, που έχουν όραμα για την Ελλάδα, την ιστορία και τον πολιτισμό μας. Ένας από αυτούς τους πνευματικούς καθοδηγητές του νεώτερου ελληνισμού είναι ο Ίων Δραγούμης. Μία τεράστια πολιτική και εθνική φυσιογνωμία, που αν δεν εδολοφονείτο στα 42 του χρόνια θα είχε προσφέρει απείρως περισσότερα στην Ελλάδα. Σήμερα, που κυριαρχούν "πολιτικές ασημαντότητες", κομματόσκυλα και απόγονοι οικογενειακών δυναστειών ουτιδανής αξίας, την ώρα που τα πολιτικά λάθη και οι ραγιαδιστικές θέσεις διαδέχονται η μία την άλλη, την ώρα που τα εθνικά μας θέματα δέχονται συνεχή ραπίσματα, το πολιτικό και εθνικό ανάστημα του Δραγούμη θα έπρεπε να αποτελέσει μέτρο σύγκρισης. Ο Δραγούμης ήταν ένας αγνός Έλληνας εθνικιστής. Ένας φιλόπατρις που αγαπούσε το έθνος του και αγωνιζόταν γι’ αυτό. Κι όπως συμβαίνει με τα λόγια και τα έργα κάθε μεγάλης προσωπικότητας, ό,τι είπε κι ό,τι έκανε είναι πράγματα που έχουν διαχρονική ισχύ, σε κάθε ιστορική εποχή. Έτσι είναι και πράγματα που ισχύουν και σήμερα. Ο Δραγούμης, λάτρης της Παιδείας τού Έθνους, την θεωρούσε πνευματικό φάρο και τόνιζε ότι «η Παιδεία σ’ ένα έθνος φανερώνει την διανοητική του κατάσταση». Γι’ αυτό ο Ίων επεδίωκε τον φωτισμό τών ελληνοπαίδων ως προϋπόθεση για την εθνική αφύπνιση. Υπήρξε ακόμη ο εμπνευστής τής επαγγελματικής εκπαίδευσης, ένα μέρος της οποίας οι κατακτητές και τα εδώ φερέφωνά τους φρόντισαν να καταργήσουν προ ολίγων ημερών. Και δεν ήσαν μόνο αυτά. Επεδίωκε την ευημερία των πολιτών, την οποία θεωρούσε σκοπό τού κράτους. Σήμερα οι ιθύνοντες αποβλέπουν στο αντίθετο. Όπως σήμερα η τρόϊκα προσπαθεί να στρέψει την μία εργατική τάξη εναντίον της άλλης, έτσι και τότε οι μαρξιστές διεκήρυσσαν την "πάλη τών τάξεων". Γνωρίζοντας, όμως, ο Δραγούμης ότι το "διαίρει και βασίλευε" ήταν αντίθετο προς την εθνική ενότητα διεκήρυσσε την ανάγκη της "αλληλεγγύης τών τάξεων", για την ευημερία τού έθνους. Ήταν επίσης ένας άριστος οικονομολόγος. Επεδίωκε την ανταγωνιστική οικονομία, με ιδιωτική πρωτοβουλία αλλά και με κρατικό παρεμβατισμό για να ανακόψει την ασυδοσία των υπερκερδών των καπιταλιστών. Είχε μάλιστα καταρτίσει ένα πρόγραμμα με δίκαιο φορολογικό σύστημα, με εξασφαλίσεις, βάσει πραγματικών κριτηρίων και όχι αυθαιρέτων, όπως γίνεται σήμερα. Το πρόγραμμά του αυτό απέβλεπε στην αποτροπή της φυγάδευσης κεφαλαίων στο εξωτερικό, το αντίθετο δηλαδή απ’ ό,τι συνέβη τα τελευταία χρόνια με τους πρωταγωνιστές τών διαφόρων λιστών. Έτσι τα κεφάλαια αυτά θα βοηθούσαν την ανάπτυξη τού Έθνους. Το κοινωνικό κράτος, το οποίο έκανε πράξη ο Ιωάννης Μεταξάς και κατέστρεψε η ... προοδευτική "γενιά τού Πολυτεχνείου" υπήρξε πρόδρομη έμπνευση του Ίωνος Δραγούμη, το πρόγραμμα τού οποίου προέβλεπε πρωτοποριακά μέτρα για την δημόσια υγεία, την υγεία των πολιτών και την προστασία τού περιβάλλοντος. Ήταν ακόμη ως αγνός εθνικιστής, υπέρμαχος μιας ανεξάρτητης και υπερήφανης εξωτερικής πολιτικής, με γνώμονα το συμφέρον τού Έθνους. Κατέκρινε και καταδίκαζε τις πελατειακές σχέσεις, κοινώς "τα ρουσφέτια" των βουλευτών προς τους ψηφοφόρους, οι οποίες σήμερα οδήγησαν στην τερατομορφία του Δημοσίου και την πτώχευση. Θεωρούσε το δημόσιο χρήμα ιερό και στρεφόταν κατά της κατασπατάλησής του. Γνώριζε ότι η νοικοκυροσύνη των δημοσίων εσόδων θα απέδιδε καρπούς. Ήξερε δηλαδή ότι "οικονομία" είναι η συνετή διαχείριση των εισοδημάτων, που επιτρέπει την διαβίωση και την αποταμίευση. Πού να τα διδάξουν αυτά τα σημερινά "πολιτικά τρωκτικά", που ενώ κατασπατάλησαν την περιουσία των Ελλήνων, παρουσιάζονται σήμερα τάχα σαν σωτήρες. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε τον αγώνα που έκανε ο Δραγούμης για την απελευθέρωση της Μακεδονίας μας, έχουμε το πρότυπο του ιδανικού Ηγέτη, του άρχοντος φιλοσόφου, που επεδίωκε η ιδανική Πολιτεία τού Πλάτωνος. Ήταν ένας πολιτικός ηγέτης μεγίστης αξίας, οικονομολόγος, φιλόσοφος, τολμηρός εθνικιστής και μεγάλος οραματιστής. Πώς είναι λοιπόν δυνατόν ένας τέτοιου μεγέθους πολιτικός να προβληθεί από τα σημερινά κομπλεξικά "πολιτικά μυρμήγκια" του σήμερα. Οι ασήμαντοι πολιτικοί του αντίπαλοι τον δολοφόνησαν διά χειρός ενός αναξίου οργάνου τους. Τώρα, όμως, που πλησιάζει η μνήμη του ας προστρέξουμε στο σημείο που έπεσε, απέναντι από το ξενοδοχείο Χίλτον (Βασιλίσσης Σοφίας 71), να αποτίσουμε έναν ελάχιστο φόρο τιμής στον πολιτικό γίγαντα, τον αγνό Έλληνα εθνικιστή Ίωνα Δραγούμη. Για να αποδείξουμε σε όλους ότι μπορεί το επίσημο κράτος να έχει βάλει στο περιθώριο τα εθνικά πρότυπα αλλά εμείς θα τα βλέπουμε πάντα ως παμφαείς φάρους του ελληνισμού. Το επίσημο κράτος "φονεύει δια της σιωπής" το έργο τους, όμως εμείς θα το φέρνουμε πάντα στην επιφάνεια, θα το μεταφέρουμε στους νέους και θα το κάνουμε οδηγό τής εθνικής μας ζωής. Αθάνατοι!